Kişileri seversiniz sevmezsiniz ayrı mesele. Ancak hiç kimse ne çok kötü ne de çok iyidir.
Hata kula mahsustur. Daha da ötesinde bir şeyler yapanlar iyi ya da kötü diye yorumlanırlar. Hiçbir şey yapmayanlar için böyle ölçüler geçerli değildir.Mustafa Çay, Evvelinde devlet deneyimi olan biridir. Devletin önemli birimlerinde görev yapmıştır. Sistemin nasıl döndüğünü en iyi bilenlerdendir.
Seyhan belediyesi bünyesindeki Zabıta Müdürlüğü döneminde de siyaseti öğrenmiştir.
Pozantı belediye başkanlığı ile de hem siyaseti hem de halkı çok iyi öğrenmiştir.
Bütünşehir Yasaları’nın ilçe belediye başkanlarına tanıdığı yetkiler genişletilmiş muhtar salahiyeti kadardır. Yasa olarak böyledir.
Ancak. Inancım ve itikadım insan üzredir. İnsan faktörü bireysel ve toplumsal yaşamda çok önemlidir.
İnsanın arzu etmesi, gayret göstermesi birçok zor şartları imkana çevirebilmesi demektir.
Mustafa Çay’ı ve dahi herkesi eleştirebilirsiniz. Eleştiri, Hak ve hakkaniyet ölçüleri içinde olmalıdır.
“Marifet İltifata tabidir” eleştirilerinizin yanında becerilerinin de altın çizmeniz gerekmektedir.
Hak ve hakkaniyet budur.
Marifete alkış, bilumum ahlaksızlığa kargış…
Şunu yapmış, bunu yapmış…
Bilgi tevatür müdür, sarih midir? Elde kanıt var mıdır?
Varsa dedikodusunu yapmayacaksın. Gazeteciysen eğer, mesleğinin gereğini yapacaksın.
İmdi bu satırları okuyanlar ‘yağcılık’ olarak değerlendirebilirler. Billahi aldanırlar. Bilenler bilirler ki benim kimse ile şahsi husumetim olmamıştır.
Bildiğimi yazmakta da pervasızımdır.
Bir yazı yazarken hiç kimseden icazet de almam, onay da istemem.
Ve dahi karşılığında bir şey beklemem. Bu benim yaşam tarzımdır.
Öyle geldim, geliyorum, yemek ısmarla, bungalovda ağırla gibi taleplerim asla ve kata olmamıştır.
Biline…
İmdi daha bir kaç yıl öncesine kadar Belemedik kıymeti bilinmeyen izbelikten ibaret, bir kaç ayyaşın, bir kaç kaçamak sevgilinin bulaşabilecekleri zula, kuytu bir yerdi.
İzbelik dedim ya hakikaten öyleydi. Ne tarihi öneminin kıymeti harbiyesi vardı, ne doğal güzelliğinin.
Mustafa çay bu izbeliğe el attı. Halkın oturabileceği, istirahat edebileceği, mangal yakıp keyif edebileceği, , korkusuzca çadır kurabileceği bir mesire alanı yarattı.
Şimdilerde Belemedik denilen yer, ciddi anlamda hafta sonu tatilcilerinin ve fotoğraf düşkünlerinin gitmek zorunda oldukları bir yer haline geldi.
Meraklısı için: Bakınız Söz TV’de https://sozgazetesi.org.tr/soz-tv-yayincilik/bir-pazar-gunu-belemedik-ve-bir-oneri/
Çok mu uzak ?Hepi topu Adana şehir merkezine 110 km mesafede. Yahu anladım, diyeceksin ki mazot, benzin, tüpgaz ...
Bu ekonomik cenderede…
Hadi canım sen de …
Bin Adana garından trene git Belemedik’e bir saat içinde…
Yeter ki iste…
Hem çoluk çocuğun tren gezisi yapmış olur hem de Belemedik’te tarihle, doğayla buluşur.
Evet, Mustafa Çay, izbelerden oluşan mezbelelikten bir mesire alanı yarattı.
Hele hele bu mevsimde gidip görülmesi elzem olan bir yer.
Sonbaharın renklerinin armonisinin çığlık çığlığa gökyüzüne ulaştığı, renklerin karmanyolasında zihninizin farklı duygularla yoğunlaştığı bir doğa harikası…
Çadır, bungalov evler, mesire, mangal, eğlence derken yadıma düştü.
İYİ Parti Adana Milletvekili Metanet Çulhaoğlu’nun sitemi…
“Tanrı’nın bütün güzellikleri bahşettiği Adana’da kamp karavan alanı yok. Bütün girişimlerimiz akamete uğradı”
Bilenler zaten bilirler de bilmeyenler için, Mehmet Metanet Çulhaoğlu Türkiye Kamp-Karavan Derneği Genel Başkanıdır.
Ve dahi siteminde yerden göğe kadar da haklıdır.
Bu sitem yadıma düşünce Pozantı Belediye başkanı Mustafa Çay’a bahsettim.
Dudaklarında bir tebessüm… “Çalışıyoruz. Bütün projelerimiz hazır. Lakin buralarda uygun yerler DDY (Devlet Demir Yolları’na) ait. Oradan arazi kiralamak ise başlı başına bir mesele. Ama merak etmeyin Allah izin verirse onu da yapacağız. Ama öylesine kolay değil konukların mağdur edilmemeleri gerektir. Bunun için ortak bir yemek pişirme yeri, ortak bir çamaşırhane, küçük çapta yerel ürünlerin pazarlandığı bir mini alışveriş yeri. En önemlisi ise temizlik koşullarının tamı tamına sağlanması gerekli. Geniş kapsamlı proje hazır.. Yeri de bulabilirsek Evvel Allah bu hizmeti de vermiş olacağız”…”
Evet, Mustafa Çay bunları muştuladı. Üstüne üstlük laf ile de kalmadı. Baktım hemen akabinde projelerinin fotoğraflarını da gönderdi.
El hak, lütfetti.
Aslında bu yazı biraz rötarlı oldu. İhmalden değil, meşguliyetten. Zaten muştuyu duyurmaya zaman vardı. Bence çok da geç kalınmadı…
Keşke her belediye başkanı bütün şartları zorlayarak halka açık böylesi yerler yapsa…
Reha Ören
