Türkiye’nin ilk ve tek karnavalı olma özelliğine sahip olan, bu yıl 10. Düzenlenen Portakal Çiçeği Karnavalı şehre damga vurdu.
Adanalılar tam anlamıyla sokağa döküldü. Şehir dışından katılım da oldukça fazlaydı.
Bu şehir için bu festival inanın bir artıdır. Yıllarca 3. sayfa haberleriyle tanınan Adana son yıllarda festivalleriyle, gurmesiyle ön plana çıkarak ülke tarafından takip edilen bir şehir olma özelliğini kazandı.
Böylesine büyük organizasyonda elbette ki ufak tefek hatalar olacaktır ama baştan sona ciddi anlamda yapılan organizasyon için, festivalde emeği geçen herkese buradan teşekkür ediyorum.
Bütün bu etkinlikler, festivaller Adana için bir şans ama benim takıldığım başka bir konu var. Bu şehirde hemen hemen herkes mi muhalif olur, inanın anlayamadım.
Şehir için olumlu, olumsuz ne yapılırsa her şeye karşı bir kesim mutlaka var.
Portakal Çiçeği Karnavalı’nda da aynı tepkilerle karşılaştık maalesef. Festivali sürekli yeren bir kesim var, maksat muhaliflik olsun mu yoksa işin içinde başka bir komplo mu var, anlayamadım…
Bu şehir zaten kalkınma yoksunu bir bırakın da en azından böyle etkinliklerle bir yerlere gelelim.
Tüm çevre illerimiz gelişmiş durumdayken Adana gariban, kimsesiz şehrim benim.
Hizmete hasret kalmış, yıllardır yatırımdan yoksun, tarihi hiçe sayılan yolları taştan bir şehir oluverdik.
İğneyi kendimize çuvaldızı başkasına değil asıl çuvaldızı kendimize batıralım ki neden bu hale geldik diye biraz düşünelim.
Aklıma bir fıkra geldi buradan yazmadan geçemeyeceğim, “Cehennem çukuruna düşen İngilizler, Fransızlar ve Adanalılar varmış. Şeytan çukurun içine sürekli İngiliz ve Fransızları değneği ile geri sokup duruyormuş.
Fıkra bu ya oradan geçen bir adam sormuş, ‘ Neden sadece Fransızlar ve İngilizleri çukura geri itiyorsun, öbür çukuru ellemiyorsun?’ diye.
Şeytan cevap vermiş; “Efendim Fransızlar ve İngilizler alt taraftan sürekli birbirlerini yukarı taşıyorlar, bende geri itiyorum. Ama Adanalılar birbirlerini sürekli çukura çekiyorlar, herkes çıkmak istiyor birlik yok beraberlik yok, bu da benim işime yarıyor kimse çukurdan çıkamıyor” demiş…
Biz Adanalılar maalesef birbirimizle uğraşmaktan güzel olan hiçbir şeye erişemiyoruz. Hizmet yapanları da zaten yeriyoruz.
Uzun lafın kısası, herkes muhalif olursa bu iş nasıl çözülecek?
