Biz eskidik ama yazılar hiç eskimiyor galiba…
Tam on yıl önce, Falih Rıfkı Atay’dan şu kısa alıntıyı yapmışız; [i]
“Atatürk Türk adına öyle bir şeref verdiydi. İstanbul’da Ermeni ve Rum ve Yahudi vatandaşlarımız bile soyadlarını Türkçeye çevirmişlerdi. Latin yazısından sonra şivelerinde de bize yabancı olduklarını anlamak zorlaştıydı.
Hele asılları Arap olup da Türk olduklarını bize ispat etmek için çırpınanları hatırlıyorum. Biri eski bir Şam ailesindendi:
-Siz Suriye’de bulundunuz. Ailemin Türk asıllı olduğunu bilirsiniz, diyordu.
Arap asıllı olduğuna şüphe yoktu. 1946 demokrasisinden sonra Atatürkçülükle beraber Türk ve Türkçülük de düşmeye başlaması üzerine hepsi geri döndü. Hatay’a büsbütün yanarım.1945’de ne kadar Türk’tü bilseniz… Şimdi İskenderun Limanı’nda bile muameleler Arap yazısı ile dil Arapça! Üstelik oraya Suriye’den gelme yeni göçmenleri de yerleştirerek karakterini iyice değiştirdiler”.
(“BATIŞ YILLARI”. Falih Rıfkı Atay. Pozitif Yay. Mayıs 2011. Sayfa 156)
Atay yukarıdaki satırları 1963’de yazmış, 1971’de vefat etmiştir.
Yıl olmuş 2023.
Yaşasaydı şimdiki Hatay’ı, İskenderun’u, Suriye’yi nasıl anlatırdı dersiniz?
Bence daha içten, daha canlı, daha güzel anlatırdı.
Daha doğru anlatırdı.
16 Eylül 2023
