İlçelerle birlikte sokaklar afişlerle, ilanlarla dolu.
Reklam broşürleri yerlerde gereğinden fazla mebzule ermede!
El broşürleri muhtarlıklardan tutun da marketten berbere kadar her yerde.
Ana tema: Emekli.
Kim ya a kimler dağıtıyor bunları?
Emekli derneklerinin başkanlığına talip olan adaylar.
Dertleri ne?
Emekliye hizmet etmek!
Amaç; minare kılıfında, bahane; dernek başkanlığında, gaye: emeklinin cüzdanında.
Şimdiye kadar kapalı bir kutuydu emekli dernekleri.
Ne işe yaradıkları da pek bilinmezdi ama her biri kendi çapında krallıktan da öte birer imparatorluktur.
Kimi din, iman adına vaaz vererek emekliyi ikna etmeye çalışıyor.
Kimi 50 yıl öncesinde kalmış ‘Hak, Hukuk, Adalet, Eşitlik’ sloganlarıyla kendini cazip hale getirme uğraşında.
Zavallı emeklinin ise pek bir şeyden haberi yok.
Bilmez ki bu derneklere üye olduğu andan itibaren maaşından dikkat çekmeyecek kadar kesinti yapılıyor.
Bilmez ki bu dernekler aslında hiçbir işe yaramıyor.
Şimdiye kadar el altından yürütülen dernek faaliyetleri bu sene ne hikmetse ayyuka çıktı.
Kemiyetine, keyfiyetine bakmadan her önüne gelen Emekli derneği Başkan adayı olduğunu ilan ediyor.
Etrafında ekip adı altında biriken para avcıları, asıl hedef zavallı emeklinin cüzdanı…
İmdi, oturun ve düşünün bildiğim kadarıyla Yüreğir’de 20 küsur bin emekli üye var.
Diğerlerini bir kenara bırakın, Yüreğir Emekliler Derneği’nin mazisini internet ortamında biraz olsun incelemek yeterli kanaati uyandırır.
Gerisi laf-u güzaf!
Adana merkezde ise üye sayısı akıllara seza…
80 küsur bin üye…
Bu rakamlar sadece Adana’ya ve bir merkez ilçeyle il merkezindeki rakamlar. Seyhan’ı, Çukurova’yı bir düşünün bakalım.
Ey emekli verdiğin aidatı bu sayılarla bir çarp bakalım.
Hayatında görmediğin rakamlarla karşılaşacaksın. Alnının damarı çatlayacak, afallayacak ve dudaklarını uçuklatacaksın!
Bu derneklerin bir çoğundan pis kokular gelmekte…
Banka hesap oyunları, emlak alım satımı oyunları.
Bilançoyu denk getirmek için tezgahlanan şişirilmiş faturalardan bahsetmenin zaten anlamı yok. Çünkü onları sağır sultan bile duydu. Artık vaka-ı adiye’den kabul görüyorlar.
Et faturası mı istersin, çiçek bedeli mi, yemek faturası mı?
Emekl:i aç bilaç!
Emekli: perişan…
Kıt kanaat akıllarıyla adayların her biri sözüm ona emekli adına proje üretiyorlar.
Kasaba zekasıyla ürettikleri projeleri de emekliye mal bulmuş mağribi olması için salya sümük allandırıp, pullandırıp yutturmaya çalışıyorlar.
Eeee, taşradakiler işi biliyorlar da Ankara’daki genel merkez dükaları işin farkında değiller mi?
Daha önce pandemiydi bahane, şimdilerde genel kurulları erteleme taktiği şahane.
Zaten hep böyle olur. İlk kurulda çoğunluk sağlanamaz ikincisinde baskın seçimle gladyatörler sahaya inerler!
Bu adayların bir kısmı da son dakikayı bekliyorlar. Maç biter de uzatmalara gidilirse harcadıkları paraları en güçlü adaydan tazmin etmeye çalışacaklar!
Rakamların pazarlığı şimdiden yapılmaya başlandı bile!
Ezcümle, para avcılarının hedefi: emeklinin evlad-ü ayale yetiştiremediği üç kuruşluk geliri.
Kasaba düzeyinde projeler, üretenlere göre şahane!
Ey emekli aç gözünü vallahi de, billahi de, tallahi de sana hizmet bahane…