Site icon Söz Gazetesi

Bu sefer bir şiirle anlatıyorum

 SİHİRLİ ÖRTÜ: TÜRBAN

 

Sihirli bir örtüm var benim, türban!

Çalarım, çırparım, üstünü örterim türbanla,

Yalan söylerim dizi dizi, örterim türban sosuyla…

Yurtlarımda tecavüze uğrar bebeler,

Türban koşar yardıma….

 

Türban bayrağım oldu,

Kim takar açlıktan kıvranan türbanlı bacını…

Kimse sormaz yoksullaştırdığımız,

Türbanlı kaç kadının bedenini sattığını…

Türban itfaiyedir, türban söndürür her türlü akıllı yangını..

 

Bana günahtan bahsetmeyin, günah benim…

Verecekseniz bana birkaç türban verin,

Türban koruyucum, çamaşır suyum, deterjanım…

Türban koruma polisim, sığınağım,

İşlediğim cinayetleri silen kurtarıcım…

 

Soyarım, yağmalarım, yakarım, iftira atarım…

Hem yargıcım hem cellat…

Kurduğum idam sehpalarına türban bağlarım…

El koyarım, öldürürüm, tehdit ederim, izleyenlere türban sallarım…

Türban benim sihirli kurtarıcım…

 

Türbanlı türbanına sahip çıktığımı sanır

Oysa türban suçlarımı örtmede kullandığım sihirli bir şalım,

Ne zaman sıkışsam türbana sarılırım…

Alın sakalımı, bıyığımı, takkemi benden,

Yeter ki bana kalsın türbanım…

 

Türban silgidir suçlarımı silmekte kullandığım,

Türban sayesinde ultra lüks bir hayat yaşarım..

Türban benin tükenmeyen mermim,

Sıra sıra aracım, uçağım, sefa sürdüğüm sarayım

Türban maskem, pamuk şekerim, uyku ilacım…

 

Ve şimdi diyorum ki,

Hiçbir örtü günümüzde kirlendiği kadar kirlenmedi…

Hiçbir örtü bunca kötülüğe malzeme edilmedi…

Türbanlı değilim, olsaydım eğer,

BİR CUMHURİYET MEYDANINDA YAKARDIM O TÜRBANI!

 

(30.01.2023)

Exit mobile version