Merhaba sevgili okur.
Bu haftanın şair konuğu sevgili Selma Erdem Durmuş. Bir toplumda kadın şairin varlığı, o toplumun ilerleme ve uygarlık düzeyinin en canlı göstergelerinden biridir de. Selma Erdem Durmuş 1965 Adana doğumlu. Öğretmen bir babanın kızı. Lise mezunu. Çocuk yaşta babasını kaybettiği için o günün şartlarında üniversite hayatına devam edemediğini söylüyor.
Yeni Adana Gazetesi, Bizim Ece, Çınar, Güneysu, Kültür Ajanda, Yaşam Sanat, Yörtürk, Edebiyat Ortamı, Maarifhane, Gökmavi gibi dergilerde şiiri ve yazıları yayımlandı. Antolojilerde yer aldı. Şairin Kır Çiçekleri ve Göç Çiçekleri adlı iki şiir kitabı bulunmaktadır..
Bazı Sivil toplum kuruluşlarında yöneticilik yapan, kurs öğreticiliği görevlerinde bulunan, kültürel konularda konferanslar veren şairimiz Adana’da yaşıyor. Evli ve üç erkek evladının varlığıyla gururlanan bir anne.
MOR DAĞLARIN SALKIMI
Yaz gelince sığındığımız limandı Toroslar, serin dağlar
Nöbete durmuş mor çiçekler karşılardı selam vererek
Güneş öyle doğardı ki dağlardan
Işığı mızrak olup saplanırdı her yere
Her doğuş yenilik getirirdi zihne.
Ay o kadar yakındı ki bize
Dedemiz olurdu birden
Akşamları ahşap parmaklıklı balkonda
Islanırken yıldız yağmuruyla
Altımızdan arklar açarak
Yol alırdı su şırıltıları
Gece rüzgarın kollarıyla
Kiraz ve erik ağaçlarının dalları
Duvarları, çatıyı yoklarken
Kapı dövmeleriyle uyanırdık
Çocuklar ve büyükler
Geceden upuzun bir gün çıkarırdık
Ardıçtan yapılmış salıncakla
Uçardık göklere
Zümrüt yeşili bahçelerde
Böğürtlen dallarına yelken açar
Özgür pınar başlarında soluklanırdık
Annemin sakız gibi astığı çamaşırlar
Biz şehir çocuklarına
Öğretmen babamın verdiği
Yaz tatili ödülüydü
Güneşin gölgesi dağ gibi büyürken
Günün batışındaydı gözüm.
Artık kızarırken kuşburnular
Soğuyan havada bizi ısıtırdı
Dağların mor salkımı koparılırken
Bozulurdu bağlar.
İklimler başka zamanlarındı
Mekânlar gibi…
Çocukluğumun yazı
Nereye gitti?
**
DUMANI TÜTEN ÇATILI EV
Akşamları kandillerin ışığında
Mutlu insanlar toplanmış huzurunda
Varsın değişsin
Çağlar
Evler dumansız ısınsın
Spot ışıklarının altında
Unutulsun gökyüzü
İsterseniz çatıları kaldırın
üstümüzden
Duman içimizde tütsün
Biz örtelim karanlığı
Günbatımında.
**
MÜLTECİ
Güzeldi bütün renkler
Ben seni sevdim
Bana ırkımı sorma
Sana mülteciliği sevdim
Zordur doruklara çıkmak
Sana yakınlığı sevdim
Nehirlerin akışına
Gitmek ister insan
Sendeki güzü sevdim
Her yer bolluk bakınca
Sana açlığı sevdim
Ummanların özgürlüğünde
Sana tutsaklığı sevdim…
