Yukarıda gördüğünüz bu fotoğraf karesi Çukurova ÇEAŞ Anradolu Lisesi baçesinden çekildi.
Bazı binalar vardır, kaderi kötüdür, bazı kurumlar vardır bir türlü iflah olmazlar. ÇEAŞ Anadolu Lisesi’nin kaderi de öyle galiba!
Bundan çok uzun seneler önce yine elimize böyle bir fotoğraf geçmişti ve yine yayınlamıştık.
Bu okulun o zamanki müdürü sadece horoz sevmiyordu!
O’nun tavşanları da vardı. Dedikodular yine ayyuka çıkmıştı. O okulun o zamanki müdürü siyasi iktidara yakındı. Parası da çoktu. Okul müdürlüğünün dışında serbest ticaret de yapıyordu. Mesela; sadece müdürü olduğu okulun değil, bir çok okulun mefruşat malzemelerinin adeta tedarikçisi olmuştu!
O zamanki iktidarlar şimdikinden biraz daha duyarlıydı. Az da olsa devlet ciddiyeti vardı. Ayyuka çıkan dedikodulara şimdiki kadar müsamaha edilmezdi. Biraz tavsatılması beklenirdi. Olmaz ise münasip ölçülerde ‘gereği’ yapılırdı. Yani okul müdürleri kadar Milli Eğitim müdürleri de bir noktadan sonra artık kendilerini ’duyarlı’ olmak zorunda hissederlerdi. Bu bir zorunluluktu. Bu okulun bahçesindeki horozlar kimin? sorusuna velisi de, öğretmeni de, öğrencisi de “Müdür beyin” yanıtını veriyor. Bu konu İl Milli Eğitim müdürlüğünün de bilgisi dahilindeymiş! Ama müdür beyin arkası çok ama çok kuvvetliymiş.. Tevatür odur ki hakkında bazı dosyalar mahkemeye bile intikal etmiş. Müfettişler bile müdürügözetirlermiş!
Neylersin devir böyle, devran böyle, çarh-ı felek son zamanlarda dönüyor böyle!
Okul müdürleri bu sayede kişisel zevklerini tatmin ediyorlar devletin kurumunda işte böyle…
Reha Ören