Dişi mankenle korkutmaya çalışıyor yabanıl domuzu…
Benim yurdumun insanının yaptığı işlere akıl almaz, sır ermez..
Öyle yerde öyle garip ve acaip işler yapar ki akıllara seza..
İmdi, ben neden bu yazıyı yazma gereği hissettim.
Hadi adını verelim de, soyadını mahfuz eyleyelim.
Niyazi bu, bizim Niyazi…
Belemedikli Niyazi..
Niyazi saf bir toprak insanı.
Genç..
Çobanlık, çiftçilik bir yana telli ve vurmalı sazlardan çalmadığı neredeyse yok gibi..
Sesi de bir yanık ki Niyazi’nin deme gitsin.
Geçtiğimiz günlerde Niyazi ile bir patikada karşılaştık.
-“Ula Niyazi o ne hal öyle?“
Bizi görür görmez elinde taşıdığı şeyi ardına sakladı ki merak uyandırası..
“Nedir o Niyazi sakladığın?“
-“Yok be ağabey, bir şey yoktur.”
Niyazi yok dese de, bacaklarının ardından iki kesik bacak sırıtıp duruyor. Az biraz Niyazi ile aynı yöne eğildik ki ne görelim?
Elinde tuttuğu bir manken. Üstelik dişi..
-“Niyazi oğlum ne halt edecen sen bu mankenle?”
Niyazi’nin yüzü ben diyeyim pancar gibi oldu, siz deyin eski Samsun paketi gibi kırmızıya kesti.
-“Şey ağabey. Bahçeye götürüyordum da…“
-“Niyazi oğlum tamam da nedecen bahçede bu hatun bozmasını?
Niyazi kendisinin bekar olduğunu biliğimizi biliyor ya…
Daha bir kızararak:
-“Yok be ağabey vallahi düşündüğün gibi değil, billahi düşündüğün gibi değil.”
-“Oğlum sen bizim ne düşündüğümüzü nereden biliyorsun?“
-“Ne bileyim ağabey öyle geldi aklıma işte”..
-“Neyse, Niyazi nedecen bu mankeni sen, de bakalım hele?”
_” Şey abi vallaha da billaha da bahçe çitinin yanına koyacaktım”
-“Allah Allah nerden icabetti bu Niyazi?
-“Abi hani bu hınzır domuzlar var ya. Belki insan sanıp da korkarlar diye düşündüm işte”…
…
Gençtir, delikanlıdır dedik, fazla üstelemedik.
Kafamıza takıldı. Gittik Niyazi’nin bahçe çitinin kenarına. Niyazi bu, dediğini yapmış. Mankeni domuzların güzergah eylediği yere koymuş.
…
Bir kaç gün sonra Niyazi ile tekrar karşılaştık.
-“Ne oldu niyazi domuzlar senin mankenden korktular mı?
Niyazi’nin yüzü yine kırmızımtrak.
-“Yok be abi. Namussuzlar sahte insan olduğunu anladılar galiba. Gidip bir kaç tel daha çektim.”
–“Oğlum bunlar domuz. Domuz gibi düşünürler. Sen götürüp dişisini koydun. Bari erkeğini koysaydın da korksalardı.”
…
Yurdum insanı Niyazi:
-“Sahi abi farkeder miydi sence?
Reha Ören
